Odmowa wydania zgody na zainstalowanie i eksploatację ładowarki jest możliwa wyłącznie w 4 przypadkach wymienionych w ustawie, tj. gdy:

1. z ekspertyzy wynika, że instalacja ładowarki zgodnie z wnioskiem nie jest możliwa,
2. wnioskodawca nie posiada tytułu prawnego do lokalu w obrębie tego budynku i stanowiska postojowego do wyłącznego użytku,
3. wnioskodawca nie przedłożył zgody właściciela lokalu na instalację ładowarki – w przypadku, gdy sam nie jest właścicielem,
4. wnioskodawca nie zobowiązał się do pokrycia wszelkich kosztów związanych z instalacją oraz przyłączeniem do sieci elektroenergetycznej ładowarki objętej wnioskiem.

Wśród rodzajów ładowarek, których można się spodziewać w garażach budynków mieszkalnych wielorodzinnych oraz na parkingach przynależnych do takich budynków, wyróżnia się:

a) Ładowarki prywatne
– ładowarki należące do poszczególnych mieszkańców, którzy wykorzystują je wyłącznie na potrzeby ładowania posiadanego przez nich pojazdu elektrycznego

b) Ładowarki półprywatne
– ładowarki należące do właściciela budynku i wykorzystywane do ładowania pojazdów elektrycznych posiadanych przez mieszkańców tego budynku

c) Ładowarki publiczne
– ładowarki należące do właściciela budynku lub operatora zewnętrznego i wykorzystywane do ładowania pojazdów elektrycznych posiadanych przez mieszkańców tego budynku, a także przez osoby postronne

Każdy z ww. rodzajów ładowarek może przyjąć formę urządzenia budowlanego związanego z obiektem budowlanym i przytwierdzonego do ściany budynku, czyli tzw. wallboxa lub wolnostojącego obiektu budowlanego, czyli tzw. słupka. Jednak ładowarki prywatne to najczęściej wallboxy, a ładowarki półprywatne i publiczne to najczęściej słupki.

Obecnie obowiązujące przepisy nie nakładają na właścicieli budynków mieszkalnych wielorodzinnych obowiązku uruchamiania, ani finansowania infrastruktury dla pojazdów elektrycznych, dlatego w przypadku ładowarek prywatnych wszelkie koszty będą spoczywać na przyszłym użytkowniku ładowarki.

W większości przypadków budowa ładowarek nie wymaga uzyskania pozwolenia na budowę. Pozwolenie na budowę jest wymagane w przypadku, gdy:

1) ładowarka ma zostać uruchomiona przy budynku wpisanym do rejestru zabytków. Wówczas do wniosku o pozwolenie na budowę należy dołączyć decyzje właściwego wojewódzkiego konserwatora zabytków,

2) budowa ładowarki ma mieć miejsce na obszarze wpisanym do rejestru zabytków (najczęstszym przykładem obszaru tego typu będzie starówka), konieczne będzie dokonanie procedury zgłoszenia, do którego również trzeba będzie dołączyć decyzje właściwego wojewódzkiego konserwatora zabytków.

Należy zwrócić uwagę, że powyższe obowiązki zasadniczo dotyczą budowy ładowarki rozumianej jako jej zainstalowanie. Odrębną kwestię stanowi dostępność instalacji elektrycznej, która służy do doprowadzenia energii do ładowarki.

Instalacja ładowarki w budynkach większych (>3 lokale) wymaga zawarcia dodatkowej umowy dystrybucyjnej i sprzedaży energii elektrycznej do ładowarki lub tzw. Umowy kompleksowej.

Ładowarki prywatne, niezależnie od ich mocy, nie wymagają przed uruchomieniem uzyskania decyzji Prezesa Urzędu Dozoru Technicznego. Ładowarki półprywatne i publiczne najczęściej uzyskania takiej decyzji będą wymagać.